Równo cztery lata temu Ania zaczynała się uczyć znaków transkrypcji języka chińskiego używanej na Tajwanie. Transkrypcja ta to 37 znaków i cztery znaczniki tonów. W mowie potocznej nazywa się ją bopomofo (od czterech pierwszych znaków). Oficjalna nazwa to zhuyin fuhao 注音符號, czyli zapis fonetyczny. 
Dopiero niedawno zdałam sobie sprawę z tego, ile różnych "alfabetów" i znaków Ania już poznała.
Sama nie wiem kiedy Ania, tak samo jak kiedyś Zosia, nauczyła się tych 37 znaków fonetycznych. Mi się to do tej pory nie udało.
- alfabet łaciński - 26 liter
- alfabet polski - 23 litery alfabetu łacińskiego + 9 polskich liter
- japońska hiragana - 48 znaków
- japońska katakana - 48 znaków
- bopomofo - 37 znaków
- plus kilkaset japońskich znaków kanji
- plus kilkaset znaków chińskich
Nie wiem jak to się mieści w jej malej główce!
Wow! Naprawdę czacha dymi! Imponujące!
ReplyDeleteBrawo! Od lat nie mogę się nadziwić jak systematycznie pracujecie i co przez to osiągacie :) Pozdrawiamy z otuliny Puszczy Kampinoskiej.
ReplyDelete