Chiński Nowy Rok w naszym domu

Tydzień Chińskiego Nowego Roku jest jedynym okresem gdy możemy spędzić trochę czasu razem, we czwórkę. Tak, czwórkę, a nie piątkę czy szóstkę, niestety Zosi nie ma w zimie na Tajwanie. Zdarza się również, że i my jesteśmy wtedy na nartach w Japonii, ale nie w tym roku. Tak się składa, że spędzamy te dni w domu, czasami odwiedzają nas znajomi. Sami jednak do nikogo nie chodzimy, bo po prostu nikt nas nie zaprasza.
Chociaż Święta Bożego Narodzenia lub Wielkiej Nocy są dla naszej rodziny ważniejsze i obchodzimy je dużo huczniej, to jednak staram się by Chiński Nowy Rok i inne tradycyjne święta chińskie również były celebrowane.

Przed Świętami Ania chodziła na zajęcia z kaligrafii i uczyła się pisać specjalne życzenia noworoczne.

A tak wyglądają nasze drzwi ozdobione Ani kaligrafią:

Nasze osiedle również jest dekorowane na Chiński Nowy Rok, wszędzie widać czerwone lampiony i girlandy.

Mając więcej czasu staramy się pograć, pójść na spacer i po prostu być razem bez telefonów, komputerów i telewizora. Niestety tak się składa, że od kilku lat w Święta nie spotykamy się z rodziną męża. Nie obchodzimy Świąt w typowo chiński sposób - nie ma stołu uginającego się od potraw noworocznych, nie ma spotkania z dziadkami, ciotkami, czy innymi krewnymi. Nasza kolacja w wieczór poprzedzający pierwszy dzień Chińskiego Nowego Roku nie była w związku z tym bardzo wystawna, wszyscy jednak przyłożyli się do jej zrobienia i wszystkim smakowała.

W pierwszy dzień Nowego Roku mieliśmy gości, których "uraczyliśmy" tzw. gorącym kociołkiem, czyli hot pot, czyli 火鍋. Czegóż to tam nie było!

W Chiński Nowy Rok nie może zabraknąć czerwonych kopert z pieniężnymi podarunkami dla dzieci. W tym roku Jasiek od razu spożytkował swoje pieniądze na nowy telefon - to jego pierwszy NOWY telefon, do tej pory dostawał komórki zawsze po kimś.

Drugi dzień Nowego Roku spędziliśmy na świeżym powietrzu starając się zdobyć pobliską górę Głowy Młodego Lwa. Nie było to łatwe, gdyż staraliśmy się na nią wejść od strony ogona, czyli wejściem bardziej stromymi i mniej uczęszczanym. Błoto na szlaku nie ułatwiało wspinaczki. Jedynie Tim i Jaś prawie, prawie zdobyli szczyt, Ania i ja zrezygnowałyśmy w połowie drogi.

Po spacerze przejechaliśmy się samochodem po pobliskich górkach i dolinach.

Trzeci dzień Roku Psa to była niedziela, tak więc z rana pojechaliśmy do kościoła, by posypać głowy popiołem (tutaj robi się to w niedzielę po Środzie Popielcowej). Następnie zaopatrzyłam Anię w korki, getry i piłkę do nogi, a Jasia w ciepłe koszulki na narty.

Zwiedziliśmy również wystawę prac uczniów ze szkoły Tima.

Poszliśmy również na pyszny lunch do tajskiej restauracji.

Po powrocie do domu Panowie zaczęli się pakować, gdyż dzisiaj wyruszyli na narty do Zosi, do Japonii. Na kilka dni zostałyśmy z Anią same w domu. Mamy sporo planów ...