Ania już trzy miesiące uczęszcza do japońskiej szkoły. I chociaż ze względu na COVID-19 jest to chodzenie "w kratkę", a właściwie w zmniejszonym wymiarze godzin, to jednak uczy się dzielnie japońskiego i przynosi coraz lepsze wyniki z testów (ale o testach za chwilę).
Luty Ania spędziła chodząc do trzeciej klasy, a od kwietnia jest w czwartej klasie. W czwartej klasie nastąpiło sporo zmian w zakresie nauczania języka japońskiego, dużo większą wagę przykłada się już do nauki kanji i rōmaji. Hiraganę i katakanę dzieci muszą mieć już opanowane. Może jednak wypadałoby pokrótce wyjaśnić co oznaczają te obcobrzmiące słowa?
Hiragana (ひらがな, 平仮名) i katakana (カタカナ, 片仮名) to systemy sylabicznego zapisu języka japońskiego. Każdy z nich składa się z 48 znaków: 5 samodzielnych samogłosek, połączeń tych 5 samogłosek z 9 spółgłoskami (z sześcioma wyjątkami) i 1 spółgłoski. Hiraganą zapisuje się japońskie słowa, które nie mają zapisu kanji lub też do zapisu których nie stosuje się już obecnie kanji, albo które są używane tak rzadko, że zapis ich w kanji byłby niezrozumiały dla przeciętnego Japończyka. Hiragan jest także potrzebna do zapisu odmiennych końcówek gramatycznych japońskich słów i różnych partykuł, przedrostków i przyrostków. Katakanę z kolei stosuje się m.in. do zapisu nazw własnych pochodzenia obcego, wyrazów zapożyczonych z języków zachodnich, nazw biologicznych.
Kanji (漢字) to znaki pochodzenia chińskiego używane w języku japońskim. Często kanji różni się nieco wyglądem od chińskiego odpowiednika. Również czytanie japońskie jest odmienne od chińskiego. W ogólnym użyciu w języku japońskim jest 3000 znaków kanji, znajomość tylu jest potrzebna by móc swobodnie czytać literaturę japońską. Dzieci kończąc szkołę podstawową powinny znać nieco ponad 1000 znaków kanji.
Rōmaji (ローマ字) to zapis języka japońskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, czyli transkrypcja języka japońskiego.
Ponadto dzieci uczą się również kaligrafii japońskiej, czyli pisania kanji pędzelkiem i tuszem.
Jak więc widzicie dzieci w Japonii nie mają łatwo! Dwa "alfabety" po 48 znaków + ponad 1000 znaków kanji + alfabet łaciński - tego wszystkiego muszą nauczyć się przed końcem szóstej klasy. Nic więc dziwnego, że w szkole podstawowej kładzie się duży nacisk na pisanie i czytanie po japońsku. Dzieci codziennie mają zadawane do przepisania po kilka stron znaków kanji. Poza tym piszą dzienniczki i czytają na głos. Ania świetnie daje sobie z tym wszystkim radę i nie narzeka.
(Na marginesie - na Tajwanie dzieci w szkole podstawowej również bardzo dużo piszą, bo muszą się nauczyć jeszcze większej ilości znaków chińskich. A wierzcie mi - znaki się bardzo łatwo zapomina jeśli się ich nie używa.)
Jak wyglądają książki do ćwiczenia pisania w Japonii?
Niestety mamy jedynie podręczniki do hiragany i do kanji, nie mamy książek do katakany.
Chociaż znajomość hiragany nie jest wymagana przed rozpoczęciem edukacji szkolnej, to jednak w wielu przedszkolach maluchy poznają już hiraganę.
Książeczki dla przedszkolaków:
W trzeciej klasie dzieci mają do przepisywania teksty w hiraganie i kanji. Zauważcie że teksty te są pisane z góry na dół, od prawej do lewej. Dzieci ćwiczą pisanie dużą i małą czcionką.
W trzeciej klasie dzieci muszą poznać 200 nowych znaków kanji (w pierwszej - 80, a w drugiej - 160). Do ćwiczenia kanji są inne książeczki:
Tak wyglądają ćwiczenia do pisania kanji w czwartej klasie:
Dodatkowo należy przepisać niektóre znaki do zeszytu.
A jak wyglądają testy z kanji? I jak Ani idzie pisanie testów?
Dzieci mają podany wyraz w hiraganie i mają go napisać w kanji. Jak widać pierwszy test poszedł Ani tak sobie, bo nie za bardzo wiedziała o co chodzi. Teraz idzie jej coraz lepiej 😍 Sama nie wiem jak ona to wszystko ogarnia...
(⚪ oznacza, że odpowiedź jest dobra, a ✔ że zła)
A jak wyglądają zadania z rōmaji?
Na koniec praca domowa, która chyba najbardziej się Ani podobała:
Hiragana (ひらがな, 平仮名) i katakana (カタカナ, 片仮名) to systemy sylabicznego zapisu języka japońskiego. Każdy z nich składa się z 48 znaków: 5 samodzielnych samogłosek, połączeń tych 5 samogłosek z 9 spółgłoskami (z sześcioma wyjątkami) i 1 spółgłoski. Hiraganą zapisuje się japońskie słowa, które nie mają zapisu kanji lub też do zapisu których nie stosuje się już obecnie kanji, albo które są używane tak rzadko, że zapis ich w kanji byłby niezrozumiały dla przeciętnego Japończyka. Hiragan jest także potrzebna do zapisu odmiennych końcówek gramatycznych japońskich słów i różnych partykuł, przedrostków i przyrostków. Katakanę z kolei stosuje się m.in. do zapisu nazw własnych pochodzenia obcego, wyrazów zapożyczonych z języków zachodnich, nazw biologicznych.
Kanji (漢字) to znaki pochodzenia chińskiego używane w języku japońskim. Często kanji różni się nieco wyglądem od chińskiego odpowiednika. Również czytanie japońskie jest odmienne od chińskiego. W ogólnym użyciu w języku japońskim jest 3000 znaków kanji, znajomość tylu jest potrzebna by móc swobodnie czytać literaturę japońską. Dzieci kończąc szkołę podstawową powinny znać nieco ponad 1000 znaków kanji.
Rōmaji (ローマ字) to zapis języka japońskiego za pomocą alfabetu łacińskiego, czyli transkrypcja języka japońskiego.
Ponadto dzieci uczą się również kaligrafii japońskiej, czyli pisania kanji pędzelkiem i tuszem.
Jak więc widzicie dzieci w Japonii nie mają łatwo! Dwa "alfabety" po 48 znaków + ponad 1000 znaków kanji + alfabet łaciński - tego wszystkiego muszą nauczyć się przed końcem szóstej klasy. Nic więc dziwnego, że w szkole podstawowej kładzie się duży nacisk na pisanie i czytanie po japońsku. Dzieci codziennie mają zadawane do przepisania po kilka stron znaków kanji. Poza tym piszą dzienniczki i czytają na głos. Ania świetnie daje sobie z tym wszystkim radę i nie narzeka.
(Na marginesie - na Tajwanie dzieci w szkole podstawowej również bardzo dużo piszą, bo muszą się nauczyć jeszcze większej ilości znaków chińskich. A wierzcie mi - znaki się bardzo łatwo zapomina jeśli się ich nie używa.)
Jak wyglądają książki do ćwiczenia pisania w Japonii?
Niestety mamy jedynie podręczniki do hiragany i do kanji, nie mamy książek do katakany.
Chociaż znajomość hiragany nie jest wymagana przed rozpoczęciem edukacji szkolnej, to jednak w wielu przedszkolach maluchy poznają już hiraganę.
Książeczki dla przedszkolaków:
Dzieci mają podany wyraz w hiraganie i mają go napisać w kanji. Jak widać pierwszy test poszedł Ani tak sobie, bo nie za bardzo wiedziała o co chodzi. Teraz idzie jej coraz lepiej 😍 Sama nie wiem jak ona to wszystko ogarnia...
(⚪ oznacza, że odpowiedź jest dobra, a ✔ że zła)
Comments
Post a Comment