Jednym z rzadziej odwiedzanych przez nas miejsc jest znajdujący się na północ od Taipei czerwony budynek. Nie zaglądaliśmy tam już ponad 13 lat!
Wiek XVII to czasy rządów Europejczyków na Tajwanie. Najpierw Hiszpanie, potem Holendrzy.
W 1628 roku Hiszpanie zbudowli w Tamsui 淡水 drewniany fort, który miał służyć nie tylko jako baza wojskowa, ale również posiadał funkcje polityczne, handlowe i misyjne.
W 1642 roku Holendrzy dotarli na północ Tajwanu i wygonili Hiszpanów. Ci jednak nie chcąc by fort dostał się w ręce wroga, zniszczyli go. W październiku tego samego roku Holendrzy zbudowali nowy fort w pobliżu starego i nazwali go Fort Antonio. To właśnie ten fort można obecnie zwiedzać w Tamsui.
Po chińsku fort ten nosi nazwę 紅毛城 (hongmao cheng), czyli Czerwonowłosego Fortu. Skąd taka nazwa? Otóż Tajwańczycy swego czasu nazywali Holendrów "ludźmi o czerwonych włosach".
Holendrzy niedługo cieszyli się z panowania nad północnym Tajwanem, w 1661 Koxinga pokonał Holendrów i zmusił ich do opuszczenia fortu.
Kolejną datą wartą odnotowania jest rok 1724, gdy dookoła fortu zostały zbudowane mury obronne z czterema bramami (jedynie brama południowa zachowała sie do czasów obecnych).
Po drugiej Wojnie Opiumowej, w 1868 roku, fort został przejęty przez Brytyjczyków, którzy ustanowili w nim konsulat. W 1980 roku, osiem lat po zerwaniu przez Wielką Brytanię stosunków dyplomatycznych z Tajwanem, Fort San Domingo wrócił w posiadanie Republiki Chińskiej i został zaklasyfikowany jako zabytek klasy pierwszej.
W tym roku przechodzi remont generalny i nie wszystko można zobaczyć, ale i tak warto się tam wybrać by zasmakować trochę hostorii i europejskości.
Ja odwiedziłam Fort San Domingo z Zosią i moim znajomym, Piotrkiem, w połowie marca. Po dwóch miesiącach, w połowie maja, Zosia pokazała to miejsce Jasiowi, Ani i Leeloo. Po szybkim zwiedzeniu fortu przeszliśmy się jeszcze deptakiem przy rzece.
Wiek XVII to czasy rządów Europejczyków na Tajwanie. Najpierw Hiszpanie, potem Holendrzy.
W 1628 roku Hiszpanie zbudowli w Tamsui 淡水 drewniany fort, który miał służyć nie tylko jako baza wojskowa, ale również posiadał funkcje polityczne, handlowe i misyjne.
W 1642 roku Holendrzy dotarli na północ Tajwanu i wygonili Hiszpanów. Ci jednak nie chcąc by fort dostał się w ręce wroga, zniszczyli go. W październiku tego samego roku Holendrzy zbudowali nowy fort w pobliżu starego i nazwali go Fort Antonio. To właśnie ten fort można obecnie zwiedzać w Tamsui.
Po chińsku fort ten nosi nazwę 紅毛城 (hongmao cheng), czyli Czerwonowłosego Fortu. Skąd taka nazwa? Otóż Tajwańczycy swego czasu nazywali Holendrów "ludźmi o czerwonych włosach".
Holendrzy niedługo cieszyli się z panowania nad północnym Tajwanem, w 1661 Koxinga pokonał Holendrów i zmusił ich do opuszczenia fortu.
Kolejną datą wartą odnotowania jest rok 1724, gdy dookoła fortu zostały zbudowane mury obronne z czterema bramami (jedynie brama południowa zachowała sie do czasów obecnych).
Po drugiej Wojnie Opiumowej, w 1868 roku, fort został przejęty przez Brytyjczyków, którzy ustanowili w nim konsulat. W 1980 roku, osiem lat po zerwaniu przez Wielką Brytanię stosunków dyplomatycznych z Tajwanem, Fort San Domingo wrócił w posiadanie Republiki Chińskiej i został zaklasyfikowany jako zabytek klasy pierwszej.
W tym roku przechodzi remont generalny i nie wszystko można zobaczyć, ale i tak warto się tam wybrać by zasmakować trochę hostorii i europejskości.
W części zabytkowych pomieszczeń zorganizowano wystawę o ... kulturze miłości (?).
Comments
Post a Comment